Palermo, ja, wat moeten we daar nou van zeggen. In elk geval komen we ook nu weer heel aan op de camping aan de rand van de stad. We zijn er om 12.30 uur en nadat de campingeigenaar de busnummers naar het centrum heeft uitgelegd beginnen we aan ons avontuur. Is nog altijd ruim een uur met de bus naar de stad. Dat vinden wij wel leuk zo’n lokale bus. De Italianen zijn ook vriendelijk en we voelen geen bedreigende sfeer. Je moet overal op je spullen letten in grote steden. De binnenstad is wel chaotisch. Het verkeer zigzagt allemaal door elkaar, brommertjes, auto’s bussen, toeristische koetsjes en ambulances. Je hoort bijna altijd wel ergens een ambulancesirene, en de auto’s toeteren om iemand te waarschuwen dat ze er aankomen, ze toeteren om iemand te waarschuwen dat ie te dicht bij hun komt, ze toeteren als ze een bekende zien, en als een rij auto’s iets te lang moet wachten toeteren ze ook allemaal. Kortom, ze toeteren altijd. En er hangt een permanente smog van uitlaatgassen, eigenlijk is het één grote teringbende. Respect voor fietsers is er niet en evenmin voor voetgangers. Groen licht bij de zebra? Voorzichtig oversteken en blijven kijken of alle auto’s ook stoppen. We lopen over een groente en vismarkt waar bij de viskraam ook meteen een restaurantgedeelte is. Allemaal heel lokaal. De vis is kennelijk ’s morgens vroeg in het ijs gelegd wat al lang geen ijs meer is en de groene vliegen die we zien doen ons in elk geval besluiten hier geen gebruik van te gaan maken. We hebben allebei nog geen dag gehad dat we ons niet 100% voelden en dat willen we graag zo houden. Het wordt een pizza. En weer zo een waar je een hele poos op kun teren. Dan wandelen we verder door een vieze achterbuurt, werkelijk heel smerig en komen uiteindelijk bij een punt van waaruit we met een toeristenbus de Monreale heuvel op gaan naar de mooist versierde Dom ter wereld. Helemaal met goud geschilderde bijbelse taferelen. Erg mooi. Als we terug zijn komt het hoogtepunt van onze reis. Ik had in Nederland al gelezen over de catacomben van de capucijnen.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Catacomben_van_de_Capucijnen_(Palermo)

Dit is een klooster waar ooit de paters zijn overgegaan op het mummificeren van de lichamen wegens plaatsgebrek op het kerkhof. Er zijn er duizenden bijeengepakt in lange gangen. Erg macaber en ook fascinerend. De mummie van de tweejarige Rosalia Lombardo is griezelig echt. Alsof ze zo wakker kan worden uit haar slaap. We zijn er echt allebei helemaal stil van. Dan gaan we nog even bijkomen met een wijntje en nemen de bus terug naar de camping. Daar nog even de fiets gepakt naar het haventje. We slaan rechtsaf de kaai op en er is maar 1 restaurantje en een snackbar. Daar lezen we wat en zien de zon onder gaan onder het genot van een pilsje. Om 22.00 uur sluit het hier en we gaan terug naar de camping. Dat was het voor vandaag……..Iets verderop is echter wat licht. Is daar nog wat open? Slaan we de bocht om komen we toch in een levendige haven, overal eethuisjes, marktkraampjes, berengezellig, en totaal onverwacht. Tineke koopt op de markt een mooie lederen tas en we besluiten toch maar wat te gaan snoepen. Er staat een ober zee-egels open te kappen. Paul had al eens gezegd dat die eetbaar zijn. Nu hebben we de kans om het te proeven. Er zit een soort rode snotjes in . Niet echt vies maar ……nee, toch maar niet. We bestellen 4 rauwe oesters(Tineke) en een bordje kokkeltjes (Jan) Vooral de saus is heerlijk om te soppen. We proeven nog wat andere lekker hapjes en om 23.30 uur lopen de terrasjes langzaam leeg en gaan wij ook naar huis. Interessante dag met een verrassend slot.